Έναρξη σχολικής χρονιάς: ιδέες για σκέψη και ανακούφιση

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς, το πρώτο κουδούνι, στο γλυκό απόηχο του καλοκαιριού, συνοδεύεται με ποικίλα συναισθήματα. Συχνά το άγχος και η αγωνία κυριαρχούν γύρω από τις ιδέες της καινούριας σχολικής χρονιάς.

Για μερικούς μάλιστα είναι η πρώτη φορά που περνούν το κατώφλι του μικρού ή του μεγάλου σχολείου. Το άγχος, ισχυρή και θορυβώδης πληροφορία πως κάτι νέο και κάποιες φορές άγνωστο ξεκινάει, δεν αποτελεί το μοναδικό συναίσθημα που αναδύεται. Δίπλα σε αυτό, μία μεγάλη βεντάλια ανοίγει, η ανυπομονησία, η χαρά, η διάθεση για εξερεύνηση, ο φόβος, η προσμονή, η αγωνία απέναντι στο καινούριο, η θλίψη του αποχωρισμού, η περηφάνια για το νέο βήμα, η διάθεση για γνώση και κοινωνική αλληλεπίδραση.

Πολύ συχνά όμως το άγχος κυριαρχεί στις αρχικές προετοιμασίες της σχολικής περιόδου. Πρόκειται για μία φυσική διαδικασία εσωτερικής προετοιμασίας. Το άγχος των γονιών μάλιστα βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, δικαιολογημένα μιας και είναι συνοδοί περισσότερο παρά άμεσα εμπλεκόμενοι στη σχολική πραγματικότητα. Το άγνωστο πίσω από την είσοδο του σχολείου είναι πάντα μία λογική πηγή στρες και άγχους. Δεν υπάρχει μάλιστα μαγική λύση επίλυσης, μιας και ο χρόνος και η εξοικείωση με το πλαίσιο, θα φέρουν την αναμενόμενη αποδοχή και ηρεμία.

Το σχολικό πλαίσιο και η σχολική πραγματικότητα αποτελούν μία πολύπλευρη και πολύπλοκη συνθήκη. Οποιαδήποτε μονοδιάστατη περιγραφή, περιορίζει την κατανόηση, αλλά και τη διάθεση μας απέναντι σε αυτό που ονομάζουμε σχολική ζωή.
Το σχολικό πλαίσιο δεν είναι ούτε ένα καλό ούτε ένα κακό πλαίσιο, είναι ένας ζωντανός οργανισμός με ευκολίες και δυσκολίες. Από τη σκοπιά μάλιστα των μαθητών, είναι ένα πλαίσιο όπου αναγνωρίζουν τον εαυτό τους και μέσα σε αυτόν πραγματώνεται μέρα με τη μέρα η διαδικασία ανάπτυξης και ανεξαρτητοποίησης του. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα πλαίσιο αναφοράς για κάθε παιδί, ανεξάρτητα από τη βαθμίδα εκπαίδευσης.

Πολύ συχνά η εκπαιδευτική κοινότητα και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας σχεδιάζουν προγράμματα και παρεμβάσεις, σχετικά με τη σχολική πραγματικότητα. Η συνεισφορά αυτών είναι αδιαμφισβήτητη και τα παράπλευρα οφέλη υπαρκτά στη σχολική καθημερινότητα. Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, και περισσότερο με διάθεση προβληματισμού συμπληρώνω στα παραπάνω την αξία της θετικής νοηματοδότησης, από κάθε συμμετέχουσα πλευρά, του θεσμού του σχολείου.
Ακολουθώντας μάλιστα τις βασικές αρχές της αναπτυξιακής ψυχολογίας, κάθε παιδί που βρίσκεται σε ένα σταθερό πλαίσιο εμπιστοσύνης και θετικής προδιάθεσης, είναι ικανό όχι μόνο να εκπαιδευτεί αλλά και να αναπτύξει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το δυναμικό του.

Κλείνοντας λοιπόν, παραμένοντας στη διαδικασία προβληματισμού, εύχομαι οι σχολικές τσάντες να είναι πλημμυρισμένες από πολλά διαφορετικά συναισθήματα, φαντασία και ανυπομονησία για σπουδαίες γνώσεις, εμπειρίες και σχέσεις.

Πελαγία Μαρτιμιανάκη
Συστημική Οικογενειακή Θεραπεύτρια